TIA (This Is Africa!)
Door: Ruth
Blijf op de hoogte en volg Ruth
27 September 2010 | Gambia, Bansang
This is Africa! Die term hebben we natuurlijk vaker gehoord, maar vandaag hebben Melissa en ik dat vaak tegen elkaar gezegd. Het is zo raar hier! Vandaag hebben we een behoorlijk heftige dag gehad op het ziekenhuis.. Dag 3 (na een heerlijk weekend). De dag begon heel gezellig met het schoonmaken van de wasbakken. Daarna een heel lange artsenvisite omdat de andere twee kinderartsen op vakantie zijn! Er was dus nog maar 1 arts op de afdeling voor alle patienten van de hele kinderafdeling.. Natuurlijk hebben we weer die kindjes met de brandwonden gezien, en de veeeelste dunne ondervoedde kindjes met marasmus (die van ruim 2 jaar oud en 4,9 kilo was er niet dus we vragen ons af of die ook is doodgegaan.. en bij veel van deze kinderen laat de huid los en hebben ze allemaal witte vlekken door de ondervoeding) maar vandaag hebben we een kind dood zien gaan! En dat was nogal heftig. Een van de verpleegkundigen riep Lamin (die is verpleegkundige maar sinds vandaag hoofd van de afdeling) omdat het niet goed ging met een jongetje van 5 met een meningitis en een encefalitis. Toen wij gingen kijken haalde dit jochie bijna geen adem meer. Een verpleegkundige student was sondevoeding aan het geven en ging hier gewoon mee door. Het jochie ademde af en toe nog en er werd zuurstof gehaald (op het dooie gemak, daarna werd er zelfs nog even een watje met alcohol gehaald om het te ontsmetten) en hij kreeg zuurstof via de neus en ook nog een paar hartmassages. Inmiddels had hij al een paar minuten niet meer geademd en hadden Melissa en ik al 100x tegen elkaar gezegd dat hij al lang dood was. Zijn ogen waren helemaal weggedraaid, zijn mond zag er dood uit, het speeksel liep eruit en zijn gezichtje begon al helemaal te verkleuren. En na een tijdje had zijn oma door dat het jochie écht dood was (zijn ouders zijn allebei al overleden) en die begon ineens heel hard te schreeuwen! Vanaf dat moment werd er een dekentje overheen gelegd en werd er een scherm naast gezet (want de hele kinderafdeling is 1 grote ruimte en binnen een paar vierkante meter staan nog 5 ziekenhuisbedden met patiënten). Onze dienst was al afgelopen en wij hadden het wel gehad voor vandaag, dus toen zijn we maar naar huis gegaan. Er was nog geen arts geweest om het kindje dood te verklaren. We weten niet of de arts uberhaupt gebeld is want de telefoon was stuk (Lamin zei dat iemand naar het huis van de artsen moest lopen om een arts op te halen). En op de afdeling hadden ze geen adrenaline. Ook geen defibrillator. Ook geen spullen om te intuberen. Eigenlijk gewoon helemaal niks. Dus dat was best heftig!!
Maarjah.. zoals iedereen de hele tijd zegt, THIS IS AFRICA! Deze dingen gebeuren hier.. Alleen wij als twee onervaren studentjes hebben dat natuurlijk nog nooit meegemaakt. Wij stonden bijna jankend naast het bed terwijl iedereen een minuut later doodleuk verder ging met werk. Vanochtend om 7 uur hebben we een half ontbijt gehad en toen we om 15:00 vrij waren hadden we ineens geen honger meer!
Verder hebben we vandaag onze was opnieuw moeten doen.. We hadden het binnen opgehangen alleen dat was heel erg gaan stinken! Dus wij alles opnieuw gewassen, alleen toen hadden we geen schoon water meer om het uit te spoelen. in ons kraanwater zat allemaal rood zand. Dus nu hebben we het buiten opgehangen en hopen we maar dat het goed gaat:)
Afgelopen weekend hebben we wel leuke dingen gedaan! Een verpleegkundige van de afdeling, Cherno, heeft ons zaterdag meegenomen naar de rivier waar het supermooi is! Mel en ik zijn lekker bijgekleurd. Verder hebben we in 'het centrum' nephaar gekocht wat we zondag in hebben laten vlechten. Dit heeft ons de hele dag gekost! Maar het was een super gezellige dag. Om 11 uur 's ochtends is het zusje van de vrouw van de broer van Cherno begonnen met mijn haar en ongeveer 4 uur later was dat klaar. Toen hebben we daar meegegeten, heel gezellig met z'n allen uit een grote schaal eten haha. Daarna werd Melissa's haar gevlochten en het was al donker toen we terug gingen. Deze mensen woonden in een echt Afrikaans 'krotje' waar de kippen buiten lopen en waar ze een vuurtje stoken om te koken. Heel gezellig en ze ware heel vriendelijk! Het was ook heel erg druk en eindelijk waren de kindjes een keer niet bang voor ons. Heel veel kindjes kwamen naar ons toe om ons een hand te geven. Cherno, Lamin en Moussa (student verpleegkundige) zijn de hele dag met ons meegeweest en toen we weer thuis waren hebben ze voor ons gekookt en hebben we weer gezellig uit een grote schaal gegeten. Zij wilden dat eigenlijk met de handen maar dat vonden Mel en ik niet zo'n goed idee! Maar het eten was lekker, een keer wat anders dan rijst. Alleen toen we thuiskwamen vond Melissa een muis die ons al dagen terroriseert!!! Gelukkig waren de jongens er nog om te helpen. We hadden alle gaten al afgeplakt, maar nu hebben we standaard een emmer op het doucheputje staan omdat hij daar uit komt (dat moet wel). En dat terwijl Moessa nog voor ons had gebeden dat de muis niet terug zou komen! Dat heeft dus niet echt gewerkt.. Laatst hadden we ook al een kikker in de wc (heel handig dat de mannelijke studenten tegenover ons wonen) en Mel had al een kever in haar haar. Heel fijn deze beesten hier! 'Gelukkig' hebben we nog geen slangen of schorpioenen ofzo gezien, alleen Mel gaat boos op mij worden dat ik dat weer zeg. Toen we al een uur of 10 onderweg waren van Banjul naar Bansang zei ik: 'het verbaast me dat we nog niks hebben aangereden met al die ezels, koeien en honden langs de weg'. Melissa zei nog zeg dat nou niet.. En ik zei maar je bent toch niet bijgelovig?! En binnen een minuut vloog er ineens een vogel onder de auto!
Tjah, we maken hier veel mee en ik kan nog veel langer vertellen, maar dat doe ik maar niet. Ik wil iedereen heel erg bedanken voor alle leuke berichtjes! Dat doet me echt goed, ik vind het heel leuk om wat van jullie te horen!!!
Ik hoop dat we de komende week niet weer zulke heftige dingen mee gaan maken, maar ik zal jullie op de hoogte houden. Ik zal ook proberen foto's te uploaden maar dat gaat nogal traag. Het is wel heel bijzonder dat ik nu gewoon draadloos internet heb! We zijn weer bij de artsen en dat is ideaal want ze zijn superaardig en het is gratis.
Nogmaals, iedereen bedankt en tot snel!
Maarjah.. zoals iedereen de hele tijd zegt, THIS IS AFRICA! Deze dingen gebeuren hier.. Alleen wij als twee onervaren studentjes hebben dat natuurlijk nog nooit meegemaakt. Wij stonden bijna jankend naast het bed terwijl iedereen een minuut later doodleuk verder ging met werk. Vanochtend om 7 uur hebben we een half ontbijt gehad en toen we om 15:00 vrij waren hadden we ineens geen honger meer!
Verder hebben we vandaag onze was opnieuw moeten doen.. We hadden het binnen opgehangen alleen dat was heel erg gaan stinken! Dus wij alles opnieuw gewassen, alleen toen hadden we geen schoon water meer om het uit te spoelen. in ons kraanwater zat allemaal rood zand. Dus nu hebben we het buiten opgehangen en hopen we maar dat het goed gaat:)
Afgelopen weekend hebben we wel leuke dingen gedaan! Een verpleegkundige van de afdeling, Cherno, heeft ons zaterdag meegenomen naar de rivier waar het supermooi is! Mel en ik zijn lekker bijgekleurd. Verder hebben we in 'het centrum' nephaar gekocht wat we zondag in hebben laten vlechten. Dit heeft ons de hele dag gekost! Maar het was een super gezellige dag. Om 11 uur 's ochtends is het zusje van de vrouw van de broer van Cherno begonnen met mijn haar en ongeveer 4 uur later was dat klaar. Toen hebben we daar meegegeten, heel gezellig met z'n allen uit een grote schaal eten haha. Daarna werd Melissa's haar gevlochten en het was al donker toen we terug gingen. Deze mensen woonden in een echt Afrikaans 'krotje' waar de kippen buiten lopen en waar ze een vuurtje stoken om te koken. Heel gezellig en ze ware heel vriendelijk! Het was ook heel erg druk en eindelijk waren de kindjes een keer niet bang voor ons. Heel veel kindjes kwamen naar ons toe om ons een hand te geven. Cherno, Lamin en Moussa (student verpleegkundige) zijn de hele dag met ons meegeweest en toen we weer thuis waren hebben ze voor ons gekookt en hebben we weer gezellig uit een grote schaal gegeten. Zij wilden dat eigenlijk met de handen maar dat vonden Mel en ik niet zo'n goed idee! Maar het eten was lekker, een keer wat anders dan rijst. Alleen toen we thuiskwamen vond Melissa een muis die ons al dagen terroriseert!!! Gelukkig waren de jongens er nog om te helpen. We hadden alle gaten al afgeplakt, maar nu hebben we standaard een emmer op het doucheputje staan omdat hij daar uit komt (dat moet wel). En dat terwijl Moessa nog voor ons had gebeden dat de muis niet terug zou komen! Dat heeft dus niet echt gewerkt.. Laatst hadden we ook al een kikker in de wc (heel handig dat de mannelijke studenten tegenover ons wonen) en Mel had al een kever in haar haar. Heel fijn deze beesten hier! 'Gelukkig' hebben we nog geen slangen of schorpioenen ofzo gezien, alleen Mel gaat boos op mij worden dat ik dat weer zeg. Toen we al een uur of 10 onderweg waren van Banjul naar Bansang zei ik: 'het verbaast me dat we nog niks hebben aangereden met al die ezels, koeien en honden langs de weg'. Melissa zei nog zeg dat nou niet.. En ik zei maar je bent toch niet bijgelovig?! En binnen een minuut vloog er ineens een vogel onder de auto!
Tjah, we maken hier veel mee en ik kan nog veel langer vertellen, maar dat doe ik maar niet. Ik wil iedereen heel erg bedanken voor alle leuke berichtjes! Dat doet me echt goed, ik vind het heel leuk om wat van jullie te horen!!!
Ik hoop dat we de komende week niet weer zulke heftige dingen mee gaan maken, maar ik zal jullie op de hoogte houden. Ik zal ook proberen foto's te uploaden maar dat gaat nogal traag. Het is wel heel bijzonder dat ik nu gewoon draadloos internet heb! We zijn weer bij de artsen en dat is ideaal want ze zijn superaardig en het is gratis.
Nogmaals, iedereen bedankt en tot snel!
-
27 September 2010 - 23:57
Marjan:
Ik wil foto's van je haar zien! -
27 September 2010 - 23:59
Marjan:
Oh wacht :P, ik zie het al! superleuk! Hoe lang kan je het inhouden? Heel veel (zwarte) meisjes hier hebben het ook! -
28 September 2010 - 07:10
Nicole V:
Waah, wat zit je haar leuk! Zal wel een behoorlijke kroeskop worden als je het er ooit uithaalt ;) Veel plezier daar met je beestjes en vieze bedoeningen. Liefs Nic. -
28 September 2010 - 07:58
Marco:
Heel veel respect voor wat je daar doet. Kan niet anders dan dat het hele heftige ervaringen zijn. -
28 September 2010 - 09:29
Inge B.:
Hee Ruth!
Jeetje wat een verhalen zeg! Echt wel heftig! Maar gelukkig doe je ook nog wel leuke dingen! ;) Heel veel succes en plezier!
Xxx -
28 September 2010 - 11:17
Bianca:
Hee Ruth.
Echt heftig joh, wat je daar mee maakt. Ik zou het niet kunnen, echt top dat je dat doet.
Je haar ziet er gaaf uit zo:D Heel veel plezier succes en sterkte daar;) Kijk uit naar je volgende verhaal!
Liefs -
28 September 2010 - 11:23
Mama:
Hey lieverd
Dat ziet er gaaf uit, gelukkig ben je blank anders zou ik je straks niet meer kennen tussen al die donkere mensen.
Ik geniet van al je verhalen en bewonder je hoe je je daar staande houd.
Veel succes ,leerervaring en plezier. Pas goed op jezelf!!
Liefs Mama -
28 September 2010 - 20:02
Hermien Westen:
Hallo Ruth,
Wat een heftig verhaal, jullie maken echt veel mee. laat het op je inwerken en probeer er van te genieten. Dit vergeet je NOOIT.
Heel veel plezier en succes daar.
en ja! je ziet er prachtig uit.
Groeten vanuit Bornerbroek. -
29 September 2010 - 10:29
Ineke & Robert:
Wat heb je in die korte tijd al ontzettend veel meegemaakt zeg!Je kan je bijna niet voorstellen dat het er zo aan toe gaat.Wel mooi dat je zo veel voor die mensen daar kan betekenen.Je haar zit ook leuk,staat je goed.xxx -
29 September 2010 - 17:23
Daniek:
Heej meid,
jeetje wat een heftige verhalen! vindt het echt super knap van je dat je deze uitdaging aan bent gegaan, je zult er vast veel van leren en ervaringen op doen, maar ook de nare dingen maak je mee..
wens je ondanks dat nog veel plezier, en ik blijf je verhaaltjes lezen!
veel succes daar!
liefs, daniek!
p.s. wat heb je n leuk kaartje achter gelaten voor ons op t werk (A) -
01 Oktober 2010 - 15:58
Nino:
Binta Sama, hahahaha, cool!
heb je ook foto's van je hoofd op het moment dat je die enge beesten zag? ;-)
xje! -
01 Oktober 2010 - 18:34
Truus Elferink:
ruth,ik heb je verhalen gelezen!super dat jullie een "afrika stage" doen.
jullie zullen op alle fronten de tijd van je leven hebben daar.
geniet van alles wat afrika je te bieden heeft.groeten van de elferinks uit geestren
-
01 Oktober 2010 - 19:28
Mama:
Hey Binta Sama
Heb ik je toch de verkeerde naam gegeven?
Iedereen is benieuwd naar je verhalen. Ook Opa Haarhuis en Opa en Oma Kamphuis.Ik maak
kopie's van jou mailtjes zodat zij jou ook kunnen volgen.
Veel liefs van allemaal en misschien horen we straks nog wat van je.
-
01 Oktober 2010 - 20:01
Simone Te Riet:
Hey Ruth,
Erg leuk om je zo te volgen. Wat een bizarre gebeurtenissen, niet? Lijkt me ook shocking om te zien hoe daar de realiteit van alle dag is. En je haar, wow! Hoe lang zijn ze er wel niet mee bezig geweest? Nu je huidskleur nog en je gaat zo door voor een Afrikaanse. Ik wens je een leerzame en bijzondere tijd toe. Je komt vast als een rijker mens terug.
Lfs, Simone
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
